Kaygı yaşamın normal bir parçasıdır. Bir ölçüde günlük sorunlarla baş edebilmek için hazırlıklı olmayı, bir tehlike durumunda da hızlı karar verip kurtulmayı sağlar. Normalde bu tür kaygı hafiftir ve baş edilebilir düzeydedir. Yaygın Anksiyete Bozukluğu (YAB) olan kişilerde ise “sürekli, aşırı ve durumla uygun olmayan bir endişe durumu” söz konusudur. Aşırı endişe, kişinin günlük yaşamını olumsuz yönde etkiler ve hatta olağan yaşam etkinliklerini sürdürmesini engeller. Bu kişiler her durumda olası en kötü sonucu düşünürler, her şey kendi denetimlerinin dışındadır, iyi bir olasılık ya da geriye dönüş mümkün değildir. YAB’da aşırı endişe ve kaygı genellikle sağlık, aile, para ya da iş gibi konularla ilgilidir. Denetlenemez nitelikte olan endişe hali en az altı ay boyunca hemen her gün vardır ve gün boyunca sürer.

YAB’nun yaşam boyu görülme sıklığı %5-6’dır. Yaşla birlikte kaygı duyarlılığı artar. YAB yaşlılıkta en sık görülen anksiyete bozukluğudur.

YAB’da çoğu zaman kişi endişelerinin aşırı olduğunun farkındadır, ancak endişelenmelerini denetleyemezler ve bir türlü sakinleşemezler. Çevrelerinde “aşırı evhamlı” olarak tanınırlar. Yorgunluk, dikkat bozukluğu ve konsantrasyon güçlüğü, en ufak sesle kolayca irkilme, uykuya dalamama ve gece sık sık uyanma diğer önemli belirtileridir.

YAB’a sıklıkla sanki fiziksel bir hastalık varmışçasına kendini gösteren bazı bedensel belirtiler eşlik eder. Bu belirtiler; nedensiz yorgunluk, baş ve kas ağrıları, yutma güçlüğü, titreme ve seyirmeler, terleme, tahammülsüzlük, bulantı, sersemlik hissi, sıcak basması gibi fiziksel yakınmalardır.  Hastalar yorgunluk, gerginlik, kas ve baş ağrısı gibi bedensel belirtiler nedeniyle çoğu zaman psikiyatri dışındaki branş hekimlerine başvururlar ve doğru tanının konması, uygun biçimde tedavi edilmesi gecikebilir.

YAB tedavi edilebilir bir hastalıktır. İlk başvuruda kapsamlı bir psikiyatrik değerlendirmenin yanı sıra, belirtilerin herhangi bir fiziksel hastalıktan kaynaklanıp kaynaklanmadığını anlamak için bazı incelemeler yapılacaktır. Tedavisinde psikoterapi ve/veya ilaç tedavileri uygulanabilir.